DE  TIJD  STAAT  NIET   STIL

Op verschillende plaatsen merken we dat de stad leeft en steeds weer verandert;  gebouwen krijgen door de jaren heen een nieuwe bestemming. Het gebouw DE KOEPEL (plattegrond nr 1) aan de Nassausingel, waar de voorgestelde wandeling begint, was voorheen een gevangenis. Nog in enkele andere steden kun je een dergelijk monumentaal gebouw tegenkomen. Vlakbij staat het oude GERECHTSGEBOU ( plattegrond  nr 2 ), ook wachtend op een nieuwe bestemming.- Laten we  wat aandacht geven aan het laatstgenoemde en er enige informatie aan toevoegen:

Op het oude gebouw lees je: (in het latijn) Suum cuique tribuere (= ieder het zijne geven) – symbool voor de rechtspraak.

Ons rechtssysteem is voortgekomen uit het oude Romeinse recht, de kerk, en het rechtssysteem onder Napoleon (1800). Nog steeds geldt de “trias politica”; daarmee wordt bedoeld: de wetgevende macht (= het bestuur door regering en Eerste en Tweede Kamer);

De rechterlijke macht, en de uitvoerende macht (waarbij we vooral denken aan de politie).

Nederland kan er trots op zijn dat bijna geen land op de wereld een zuiverder rechtsstelsel heeft (waarbij het vooral gaat om de onafhankelijkheid van de rechtspraak: geen beïnvloeding vanuit Overheid of politie).

Liefst met behulp van een advocaat kan iedereen bij de rechter terecht.

Er is ook een zogenaamd Openbaar Ministerie (-maar dit is geen echt ministerie van de regering-) met een Officier van justitie, die zelf ook zaken voor de rechter kan brengen als iets ernstigs in de samenleving opgemerkt wordt.

De  politie is actief in de handhaving van de regels, landelijk, regionaal en plaatselijk. Daarbij denkt u misschien aan de Mobiele Eenheid die optreedt bij demonstraties, als die uit de hand lopen. De politie is zeker ook hulpverlener, bij ongelukken bijvoorbeeld. Voor veel zaken kunnen we het Politiebureau benaderen of de wijkagenten.

Misschien kan hier iets gezegd worden over de vrije meningsuiting: dat wil zeggen: iedereen kan vrijuit zijn mening zeggen in Nederland. Over politiek, levensovertuiging, godsdienst. Dat vinden wij een heel belangrijke waarde. Het onderling gesprek komt er verder door en de democratie moet het daarvan hebben.  Van de andere kant is eveneens  wezenlijk: respect voor de ander. Het is te begrijpen dat het ene wel eens botst met het andere.

Ieder mag hier vrij leven, van welke godsdienst of levensovertuiging hij ook is, van welk geslacht en geaardheid, gezond of gehandicapt. Discrimineren mag niet.

In een privé-gesprek kan er meer dan in het openbaar. Maar mag gespot worden, mag een satire door een cabaretier? 

Vrijheid enerzijds, respect anderzijds!